Vanwaar die piek? Waar waren we gebleven.
Vanaf het moment dat het openbaar onderwijs ruim een eeuw geleden begon ,is huiswerk een twistappel.
De eerste critici waarschuwden voor het gevaar van ongehoorzaamheid omdat kinderen weggehouden werden van de kerkdienst en van de ouders. Of dat het de tijd om te spelen verkortte en het gezinsleven doorkruiste.
In de jaren negentig van de 19e eeuw keurde een nationale oorlogsheld met twee kinderen het huiswerk af als ‘de weg naar zenuwuitputting en geprikkeldheid, uiterst schadelijk voor lichaam en geest’
Ladies Home Journal omschreef huiswerk als een nationale misdaad tegen Amerikaanse ouders
In 1911 spreidde in Groot Brittannië een scholieren staking zich over honderden Britste scholen uit waarbij kinderen in 62 steden de straat opgingen om korte lesuren en opheffing van het huiswerk te eisen. Toen academici vraagtekens zetten bij de onderwijskundige waarde van huiswerk, pikte de ambtenarij het signaal op.
Aan het eind van de 20e eeuw had 2/3 van de openbare schooldistricten in de VS het huiswerk verminderd of helemaal afgeschaft.
Na de Tweede Wereldoorlog kwam het huiswerk terug door onder meer de vrees dat slimme Russische kinderen een voorsprong zouden krijgen.
In de jaren 60 en 70 verminderde dat weer in het Westen
Om in de jaren 80 opnieuw terug te komen ,onder meer vanwege de vrees dat de hardwerkende Aziatische kinderen ongemerkt op kop kwamen te liggen.
En nu, na 2000 laten de statistieken een onevenwichtig beeld zien .Sommige onderzoeken doen vermoeden dat de gemiddelde huiswerklast voor kinderen in de VS met de helft is gestegen sinds de jaren 80.Ander onderzoek laat een lichte daling zien.
In beide gevallen onthullen de statische gemiddelden grote verschillen tussen scholen. Het lijkt erop dat er in rijke gebieden ,waar de wedstrijd mentaliteit het meest uitgesproken is ,het huiswerk fors toe neemt. Zelf de jongste leerlingen krijgen nu huiswerk .Sinds de jaren 90 is in Groot Brittannië 1 uur per week verplicht voor 5 jarige.
Hele blog teruglezen kun je hier
Hoe komt ergens wat door?
Carl Honoré zegt hierover:
Een van de redenen is dat politici huiswerk beschouwen als een manier om het kennisniveau op te schroeven. Of tenminste de examencijfers(denk aan dat wij in Nederland een kenniseconomie moesten worden). Veel leerkrachten zien thuisopdrachten als een bewijs dat ze hun werk goed doen. Angst voor de ouders is ook een factor. Met het ene oog gericht op proefwerkcijfers en toelating op de universiteit en het andere op problemen en gevaren op school en daar buiten, vallen sommige ouders de leerkrachten lastig met de vraag naar meer huiswerk.
In veel welgestelde huishoudens is het zowel een statussymbool als een veiligheidsklep. We sjacheren met de werkdruk als bewijs dat het met de school en de kinderen menses is. En met het klaslokaal op veilige afstand heeft de ouder van de 21e eeuw de gelegenheid om het stuur over te nemen, taken van begin tot einde te overzien en zelf te doen of die taken van henzelf zijn
We zijn druk, druk, druk
Heb je het echt druk? Of voel je je vooral druk? En wat doe je daaraan? Druk zijn is ook een statussymbool ,we halen onze status uit druk zijn. Het geeft identiteit.
Dat wordt meer duidelijk in onderstaande podcast
https://www.bnr.nl/podcast/ben-tiggelaar-podcast/10466505/waarom-veel-mensen-zich-zo-druk-voelen
Het volgende fenomeen doet me denken aan de luizenmoeder, kun na gaan hoelang dit al bestaat. Herken je dit ook?
Een werkstuk voor creatieve vakken ziet eruit of alsof een grafisch ontwerper er aan heeft gewerkt omdat het inderdaad zo is(moeder heeft haar eigen grafisch bedrijf)
Of
Vaak fatsoeneert moeder Greta Metzer uit München de taken die haar 10 jarige zoon meeneemt van zijn school of ze maakt die zelf af; ”Ik weet dat ie het zelf kan, dus corrigeer ik af en toe zijn spelling en maak de laatste sommen voor hem af”. Ik kan inmiddels heel aardig zijn handschrift namaken”
Veelzeggend fragment uit de Luizenmoeder
Maar ook al zwoegen we op de wiskundeopgaven van onze kinderen en offeren we de zondagen op omdat uittreksel van 5 bladzijde af te krijgen, in ons achterhoofd prikt een lastige vraag ;is het wel de moeite waard?
Of liever gevraagd; wat heeft het voor nut?—>als in op lange termijn
