Vrede in jezelf begint met geweldloze communicatie met jezelf
Je hebt met een praktijk voorbeeld kunnen lezen hoe geweldvolle communicatie kan voelen, hoe subtiel ook.
Met blog Jakhals begonnen met een situatie waarbij de vraag was wat gebeurt hier? In deze blog is mijn intentie om aan de hand van de theorie van Marshall Rosenberg de situatie te ontrafelen
Geweldloze communicatie is er op gericht om open en respectvolle relaties op te bouwen waarin je behoeftes en wensen duidelijk uitspreekt. Hierbij houd je rekening met de behoeftes van de ander. Dit doe je door consequent 4 uitgangspunten toe te passen.
Deze vier uitgangspunten zijn:
1.Feiten-waarneming-wat zie je
Je richt je hierbij op het feitelijke ,concrete gedrag
Het lastige is dat we in onze waarneming een oordeel geven. Wat er dan gebeurt is dat de ander onze opmerking als kritiek opvat en dit leidt tot defensief gedrag waarbij de weerstand vorm krijgt in aanvallen, verdedigen, ontkennen, beschuldigen enz. De ander kan zich afsluiten en niet meer naar je luisteren wat je eigenlijk te zeggen hebt. En heb je de jakhals te pakken.
2.Emotie-Gevoelens herkennen en uiten-wat voel ik
Dit is het uiten van je gevoelens ,niet te verwarren met uiten van gedachten ,evaluaties of interpretaties van gedrag van anderen maar zeggen; ‘Ik voel me boos/verdrietig’ of bij het nog niet precies weten ‘ik voel me niet goed’
Door je kwetsbaar op te durven stellen, laat je zien dat je ook mens bent en kan de ander begrip opbrengen en bereid zijn om naar je te luisteren en aan je wens te voldoen.
3.Behoeften-wat heb ik nodig
Wat er subtiel vaak gebeurt is dat we de boodschap mee geven:’ ‘Ik heb ergens problemen mee en jij bent de oorzaak ‘ of komt het door de omstandigheden. En dan zijn we eigenlijk impliciet beschuldigend naar de ander.
4.Verzoek-Wat wil ik van de ander
In deze stap gaat het om actieve taal en concreet vertellen wat je van de ander wilt. Vaak verpakken we onze verzoeken in vage en abstracte bewoordingen.
In het voorbeeld van vorig blog Jakhals zegt de moeder “Je komt nooit langs” en kan het omdraaien naar “Zullen we een dag afspreken dat we elkaar zien en welke dag komt jou dan uit?
Door een duidelijk verzoek doen ,vergroten we de kans dat de ander tegemoet komt aan je behoefte. Belangrijk is dat het ook echt een verzoek is en geen eis. Als de ander boos wordt en niet in gaat op je verzoek ,was het geen verzoek maar een eis.
Vaak hebben we namelijk gedachten die een verzoek automatisch omzetten in een eis. Bijvoorbeeld zinnen die beginnen met ‘Ik heb recht op.. of het is mijn goed recht om/Ik bepaal wat wel en niet mag, ik ben de baas/heb de regie.
De kans is groter als er wederzijds inleven en begrip ontstaat doordat we onze gevoelens kennen en kunnen uiten, we onze behoeften onderkennen en deze kenbaar maken, oprecht een verzoek doen en niet impliciet eisen stellen of iets proberen af te dwingen via macht of door het opwekken van schuldgevoelens.
De eerste stap is om je bewust te zijn van je gevoelens en behoeften.
Als je dit niet helder hebt ,is het onmogelijk om deze kenbaar te maken. Het onvoldoende onderkennen van je gevoelens en behoeften heeft een hoge prijs. Want wat gebeurt er? Het leidt tot communicatie en gedrag dat leidt tot vervreemding, conflicten en afstandelijkheid. Wat gaan we doen? De ander beschuldigen ,we plakken etiketten op andere mensen, we beginnen te roddelen, we stellen ons afstandelijk op of je manipuleren om toch gedaan te krijgen wat we willen.
De SAS gevangenis
We kunnen door gevoelens als Schuld, Angst en Schaamte snel vast te komen zitten. Daarover kun je meer lezen in volgend blog Wat staat er op je emotionele bankrekening.
