Sommige kinderen zijn al shopaholics!
Hoe is dit zo gekomen?
Carl Honoré legt het uit met een interessant inzicht waar het mee te maken heeft:
Buiten de klas is het consumentisme in de uithoekjes van het kinderen leven doorgedrongen die voorheen taboe leken. Zelfs het nachtje logeren bij elkaar is een reclamemoment geworden voor een bedrijf als Girls Intelligence Agency, dat logeerpartijtjes sponsort waar tieners nieuwe producten uitzoeken en vragenlijsten invullen.
Toy R Us organiseert in winkels zijn eigen zomerkamp voor kinderen vanaf 3 jaar.
Cheerios geeft een boek uit waarmee peutersmet koekjes leren tellen door ze in de gleuven in de bladzijden te duwen.
Personeel van MacDonalds gaat naar de kinderafdelingen van Britse ziekenhuizen en deelt speelgoed en ballonnen uit, plus folders over hun producten.
Alles bij elkaar genomen bekijken veel kinderen tegenwoordig ongeveer 40.000 reclame boodschappen per jaar. Bovendien is de toon van de reclame veranderd. Marktonderzoekers sluiten op de tijdgeest van Peter Pan aan met de denigrerende opmerkingen over volwassenen die de pret bedreven en kinderen de fun ontzeggen.
De sub tekst luidt dat de Kracht van het Zeuren een goede zaak is.
Het resultaat…
Is dat kinderen volwaardige consumenten zijn die hun merk kennen, die verwachten dat hun impulsieve koopbehoefte bevredigd wordt en dat ze een stem hebben in de grote gezinsuitgaven, variërend van de vakantiebestemming tot de nieuwe zitbank.
In de Verenigde Staten hebben kinderen onder de 14 jaar medezeggenschap over de uitgave van 700 miljard dollar per jaar, inclusief 2/3 van alle auto’s die worden aangeschaft. Geen wonder dat jeugdzenders als Disney-ABC en Nickelodeon spotjes hebben over gezinsauto’s en Caribische vakantieoorden, of dat Hummer en andere autofabrikanten websites met ‘reclamespelletjes ‘hebben.
Dat kinderen van 10 jaar shopaholics zijn geworden wordt overal in de geïndustrialiseerde wereld voor gewaarschuwd door belangengroepen.
Waarom
Waarom hebben we dit laten gebeuren? Het is duidelijk dat de zakenwereld het op de jeugd heeft gemunt om winst te maken en dat scholen openstaan voor bedrijfsreclames omdat ze geld nodig hebben. Maar de redenen dat ouders aan het consumentisme mee doen, zijn ingewikkelder en ook tegenstrijdig.
Volgende keer gaan we verder in op de verschillende redenen met waarschijnlijk herkenbare voorbeelden maar om voor nu af te sluiten met een voorbeeld van een reden:
Deels is het een kwestie van opscheppen. Van Prada schoenen tot de nieuwste Iphone, de spullen van onze kinderen stutten meer dan ooit tevoren onze status, weelde en goede smaak. Deels ook gewoon meedoen: als andermans kinderen consumeren waarom die van ons niet?
Iets met als er 1 in de sloot springt…
Interessant he?
