Als eten je vijand is

Ik zit verdiept in een boek.Naast mij zitten twee meisjes ,ik denk een jaar of 15.
”Je moet geen eigeel eten hoor,daar zit vet in!”
Daar zit vet in,ik schrik op en schrik van hun uitspraak.
Zo niet nodig.Maar wat wil je ook,als op elk meidenblad met koeienletters staat dat maatje XS in is!

Als eten je vijand is..

Wanneer het letten op vet en wat je eet extreme vormen aan gaat nemen kan dit uitmonden in een eetstoornis.
Sommige meisjes en jonge vrouwen zijn de hele dag met eten bezig.Niet omdat ze het eten ook lekker vinden maar omdat ze heel streng op hun gewicht letten.
Normaal gesproken krijg je een honger gevoel wanneer je weer wat moet eten,dit mechanisme wordt op den duur uitgeschakeld als het lange tijd genegeerd wordt.

Sommige van deze meisjes zijn extreem mager,zelf vinden ze dat ze te dik zijn.
Zulke meisjes heten anorectisch en hebben de ziekte anorexia nervosa.
Het kunnen ook jongens zijn maar negen van de tien patiënten zijn meisjes.

Vaak in de leeftijd tussen de 14 en 20 jaar. Een periode waarin de meeste meisjes toch al onzeker zijn en naar anderen kijken.En hun lichaam andere vormen aan neemt.
Door verschillende oorzaken zijn ze ooit op een dag begonnen met afvallen en weinig eten(een appel per dag bijvoorbeeld)en konden daarna er moeilijk mee stoppen.
Anorexia is een ernstige en soms dodelijk ziekte.

Het gaat om meer dan alleen minder eten..

Controle

Situatie uit een jeugd zoals psychische en /of fysiek mishandeling of verstoorde gezinsrelaties kunnen een onveilig gevoel geven.
Uit onderzoek blijkt dat er een link is tussen eetproblemen en opgroeien met een ouder met psychische problemen,instabiele thuissituatie of problemen rond een scheiding.

In sommige situaties kun je ervaren dat je dan nergens meer controle over hebt.
Als het afvallen steeds beter lukte dan kan dat een goed gevoel geven.
Met afvallen kunnen meisjes het gevoel krijgen dat er iets lukt,dat ze iets onder controle hebben en dit geeft een kick.

Het kan ook zijn dat iemand een minderwaardigheidsgevoel heeft en zichzelf van situaties de schuld geeft.Ze geven zichzelf de schuld en straffen hierdoor zichzelf.
Eigenlijk zegt iemand,ik ben niet de moeite waard en mag er niet zijn.Door zo klein mogelijk te worden “verdwijnt” iemand.

Fatima at niet meer

Twee jaar geleden,toen Fatima 16 was,was ze broodmager,en wilde ze alleen nog maar verder afvallen.Tegenwoordig heeft ze weer een gezond gewicht.

In mijn ergste periode was ik s’ochtends al duizelig van de honger,maar ik at toch niets.Mensen begrijpen dat meestal niet,maar dat geeft zo’n ontzettend sterk gevoel  van macht.
Dat jezelf de baas bent over je eigen lichaam,en zelf je gewicht bepaalt.

Het was een verslaving,ik voelde me slecht als ik iets had gegeten en kreeg dan weer een kick als ik het uitkotste.
In mijn klas zaten nog twee meisjes die net zo bezig waren als ik.We hielden een soort wedstrijd van wij tegen de rest van de klas,die we maar slappelingen vonden.

Op internet vond ik ook heel veel andere met anorexia,met wie ik veel tips uitwisselde.Bijvoorbeeld over hoe je je anorexia kunt verbergen,en tips over hoe je zo min mogelijk kan eten.

Er veranderde iets toen een van de meisjes werd opgenomen in een eetstoorniskliniek en de ander naar een andere school ging.
Zelf was ik magerder dan ooit, maar ik ging daar steeds minder plezier aan beleven.
Andere kinderen scholden me soms uit en ik begon last te krijgen van mijn darmen.

Maar ik wist niet hoe ik er mee kon stoppen.Ik was er zo ontzettend aan gewend geraakt.
Eigenlijk kan ik heel goed met mijn moeder opschieten,en op een dag heb ik het toen aangedurfd om het haar te vertellen.

Van te voren zat ik me heel zenuwachtig te maken over hoe ik het moest vertellen,maar eigenlijk viel het reuze mee.

Ik ben daarna met mijn moeder naar de dokter gegaan,en die heeft me toen doorverwezen naar een psycholoog en dietiste.
Met die psycholoog heb ik het over van alles en nog wat gehad,ook over dingen die ik niet zomaar aan iemand vertel,en dat luchtte wel op.

De dietiste heeft me erg goed geholpen  om mijn oude normale eetpatroon weer aan te leren .
Ik was het normale eten helemaal verleerd en het duurde wel een paar maanden voordat ik dat weer kon.

Tegen iedereen die gaat afvallen zou ik willen zeggen:pas heel goed op!
Voor je het weet ben je er elke dag en nacht mee bezig en beheerst het je hele leven.

Het lijkt zo fijn in het begin,maar hoe langer je er mee doorgaat,hoe moeilijker het wordt om er mee te stoppen.

Uit “Gestoord”

Problemen,signalen en oplossingen

Problemen

Bij televisieprogramma’s en in bladen gaat het vooral hoe je kunt afvallen.Als je dan erg onzeker bent over jezelf of je niet veilig voelt van binnen dan ligt het gevaar op de loer.
Als iemand perfectionistisch is ,is de drang om aan het ideaal beeld of de competitie voor een streefgewicht met anderen nog groter.

Er is nauwelijks aandacht hoe mensen kunnen aankomen( ik kan mij maar 1 televisieprogramma herinneren).Als je mager bent mag je niet klagen,je hebt toch het ideale figuur. Terwijl ondergewicht net zo gevaarlijk is.

Lichamelijke klachten en beschadigingen als: nierbeschadigingen,hartritmestoorstoornissen,menstruatieproblemen en epileptische aanvallen kunnen een gevolg zijn van een te kort aan voedingselementen.
Door te veel overgeven ontstaan er wondjes in de keel en kans op rotte kiezen.

Signalen

Anorexia is een geheime ziekte en wordt verborgen door wijde kleding te dragen.
Een rommelige (ontbijt)tafel achter te laten(te maken) van broodkruimels en gemorst beleg
Vertellen dat ze al gegeten hebben.Of eten wel wat en letten er op dat ze geen vet eten maar geven daarna over.
Dwangmatig bewegen en overmatig sporten(dit heet Anorexia Athletica)
Obsessie voor gezond en hoogwaardig voedsel(dit heet Orthorexia Nervosa)

Oplossingen

Het helpt niet om iemand een vol bord eten voor te zetten om weer aan te laten komen.
Ten eerste omdat het honger gevoel en de maaginhoud verkleint is.
Ten tweede zit de anorexia vaak te diep.De lichaamervaring en het spiegelbeeld moeten weer in verhouding komen met de werkelijkheid
Na het ontdekken en erkennen van het eetprobleem is het verstandig om geleidelijk aan weer normaal te leren eten, met kleine stappen en hulp van iemand die ze vertrouwen en professionele hulp zoals:

    • Psychosociale therapie
    • Lichaamsgerichte therapie
    • Creatieve therapie
    • Systeemtherapie (voor familieverhoudingen)
    • Mindfulness
    • EMDR(traumabehandeling)
    • Haptonomie
    • En hulp van een diëtiste

Als je online hulp wilt en meer tips en ervaringsverhalen wilt lezen dan is de site van www.proud2bme.nl een aanrader.

Je bent genoeg!

 

Kinderen die ondervoed zijn door superfoods.Zijn we doorgeslagen zoals bij Orthorexia Nervosa ?Kijk naar het fragment van Jinek

Klik hier voor het fragment

mail
Dit bericht is geplaatst in Uncategorized met de tags , , , , . Bookmark de permalink.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

* Copy This Password *

* Type Or Paste Password Here *