We hebben we misschien nog nooit zoveel tegen een beeldscherm aan gekeken als in het afgelopen bizarre jaar.
Van Zoom meetings naar videobellen op Whats app , Face Time of Facebook naar e-mailen en online bijeenkomsten.
Deze blog gaat over ADHD, concentratie, bijziendheid en digitale overprikkeling en de leestijd is 5 minuten. Dat vraagt geen lange concentratie😊
In de tijd dat Carl Honoré Slow kids schreef waren er ook al onderzoeken over technologie en de effecten van het langdurig kijken naar een beeldscherm. Met soms wel bijzondere conclusies.
“Technologie lijkt het perfecte cadeau voor een kind te zijn. We willen het beste voor onze kinderen en en we voelen de druk om hen de spullen te geven waarmee ze op het speelplein kunnen pronken. Hightech foefjes beloven hun voor te bereiden op het leven in een hightech wereld. Ze beloven ook veiligheid. Je kunt je kind altijd bereiken op zijn of haar mobieltje. En als je negenjarige zoon aan zijn Playstation zit vastgeklonken dan zal hij niet overreden worden door een auto, misbruik oplopen of wat gratis cocaïne in de hand geduwd krijgen.
Iedere drukbezette ouder weet ook dat hightech media een verleidelijke vorm van grenzeloos babysitten zijn, Wie heeft zijn kind niet voor de Telletubbies of Gameboy geplant om een paar minuten rustig e-mails te kunnen beantwoorden, het eten klaar te maken of gewoon de kant te lezen. Maar ook al besteden we de zorg voor onze kinderen uit aan flikkerende schermen, een vraag blijft onbeantwoord; is zoveel technologie wel goed?
Zoals je in de vorige blogs van slow kids hebt kunnen lezen zijn speelgoedfabrikanten van mening dat kinderen veel spullen en stimulering nodig hebben om te kunnen spelen en ontwikkelen.Kijk anders even in onderstaande link.
Kinderen van de 21e eeuw ,zo wordt ons voorgehouden, is het digitale met de paplepel ingegeven en zij gedijen bij lange uren voor het scherm, toetsenbord en joystick. Zij zijn de voorhoede die de mensheid naar een nieuwe wereld van virtuele relaties, multitasking en permanente beschikbaarheid zal leiden.
Je hoeft geen felle tegenstander te zijn om hier vraagtekens bij te zetten. of je af te vragen of we niet allemaal te veel tijd doorbrengen met onze technologie.
In toenemende mate zijn er signalen dat de IT revolutie tot een digitale overdosis leidt bij volwassenen en kinderen. In dit tijdperk van de IPhone en BlackBerry ’s worden we overal achtervolgd door e-mails, telefoongesprekken en appjes tijdens het eten, in bad en in bed. Volgens onderzoek zou één op de vijf volwassenen een vrijpartij onderbreken om een oproep te beantwoorden. Zelf hightech bedrijven beginnen zich af te vragen of die permanente beschikbaarheid wel goed is. In een onderzoek door Hewlett Packard (HP)werd de conclusie getrokken dat door het aanhoudende bombardement van e-mails, telefoontjes en instant berichten het IQ van de gemiddelde werknemer met gemiddeld 10 punten daalde-het dubbele wat marihuana roken veroorzaakt.
Volgens een onderzoek van Microsoft kostte het de gemiddelde werknemer een kwartier om ,na afhandeling van een binnengekomen e-mailtje of een DM(Direct message),een inspannende taak weer op te pakken, zoals het schrijven van een computercode of verslag. De meeste gingen eerst andere berichten afhandelen of surfte wat rond in cyberspace
Hiermee werd al aangetoond dat multitasking geen voordelen had zoals het werd geoogd
En nu wordt het nog interessanter..
ADHD
Een ander gevaar is dat te veel beeldschermen uren , zeker als er snelle beelden aan te pas komen ,jonge hersenen in een permanente toestand van van overprikkeling kunnen brengen. In een onderzoek van Pediatrics,(artikelen over kindergeneeskunde) concludeerden de Amerikaanse onderzoekers dat één uur tv kijken per dag in de leeftijd van één tot drie jaar ,tien procent meer kans gaf op de diagnose ADHD. Dat betekent dat een kind dat drie uur per dag naar Kindertijd TV kijkt, beduidend meer kans heeft op concentratieproblemen op school.
Onderzoek heeft aangetoond dat geweld op tv bij sommige kinderen gewelddadig gedrag aanmoedigt en blijkt uit onderzoek dat gewelddadige videospelletjes de agressie aanmoedigt en de spelers wennen aan schokkende beelden. Uit een van die onderzoeken bleek dat door zo’n spelletje van een half uur de activiteit in de voorste hersenkwab, die te maken heeft met concentratie en beheersing van impulsen, verminderde.
Ik vroeg mij altijd al af of het bijvoorbeeld wel zo verstandig was om kinderen met een licht verstandelijke beperking en ADHD een uur GTA (Grand Theft Auto)te laten spelen. Zelf als je bijziend was kon je nog de gedragsverandering zien.
Bijziendheid
En dan is er nog de epidemie van de bijziendheid.
Een halve eeuw geleden kwam bijziendheid nog niet veel voor terwijl nu een kwart van de wereld bevolking het te heeft- en het aantal stijgt. Zuidoost Azië loopt voorop, waarbij 80 % van de pubers in Singapore en Taiwan er last van heeft, maar in het Westen gaat het hier en daar dezelfde kant op. In Zweden is de helft van de 12 jarige tegenwoordig bijziend en de deskundige verwachten dat het op hun 18e oploopt tot 70%. Volgens sommigen is die enorme toename deels te wijten aan te lang turen naar een beeldscherm.
Wat moeten we met dergelijke waarschuwingen aan? In het volgende blog leert de geschiedenis ons dat we de waarschuwingen met een korrel zout kunnen nemen. Dat brengt weer nieuw perspectief.
